به نقل از «خبرآنلاین»

تهیه کننده متری شیش و نیم : راستش من هم دوست دارم فیلم کمدی بسازم

تاریخ انتشار: ۱ آذر ۱۴۰۲ | کد خبر: ۳۹۱۳۹۶۴۲

سیدجمال ساداتیان سینمادار و تهیه‌کننده سینما درباره اینکه چرا مدت‌هاست فیلمی نمی‌سازد، بیان کرد: به نظرم سینما در حال حاضر به یک تعارض رسیده، در حالی که باید تنوع موضوع داشته باشد تا مخاطبی که این تنوع را دوست دارد به سینما بیاید. آن نوع فیلمی که خود من دوست دارم بسازم در دسته فیلم‌های اجتماعی است که حتماً تمایل دارم رگه‌هایی از نقد اجتماعی و معضلات موجود در جامعه را هم در آن داشته باشم تا تلنگری زده شود چرا که سینما می‌تواند آینه جامعه باشد ولی الان حس می‌کنم ممیزی‌ها و نگاهی که به این جنس کارها وارد می‌شود اجازه نمی‌دهد به راحتی فیلمی ساخته شود.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

او ادامه داد:‌ البته این شرایط فقط مربوط به الان نیست و در گذشته هم که امکان بیشتری برای ساخت این نوع فیلم‌ها فراهم بود، باز هم سایه توقیف و ممیزی بر سر فیلم‌های اجتماعی وجود داشت، اما با این حال فیلم‌ها به سختی از این جریان عبور می‌کردند و به نمایش می‌رسیدند در حالی که به نظرم می‌رسد با وجود اینکه این روزها گفته می‌شود فیلم‌های اجتماعی هم باید بسازیم، حداقل آنطور که من دلخواهم است، بستر مناسب برای ساخت این نوع فیلم‌ها فراهم نیست چون فکر می‌کنم فیلم‌ها باید آنطوری ساخته شوند که مردم دوست دارند نه آنطور که مسئولان دوست دارند.

ساداتیان درباره اینکه با وجود فیلم‌های نسبتا متنوعی که در حال اکران هستند، فقط فیلم‌های کمدی در صدر جدول فروش قرار دارند که به نوعی نشان می‌دهند مردم سینمارو فعلاً تماشای فیلم‌های کمدی را ترجیح می‌دهند و آیا خودش نمی‌خواهد همراستا با این ذائقه مخاطب فیلم کمدی بسازد؟ گفت: این را رد نمی‌کنم که دوست دارم فیلم کمدی بسازم.

بخصوص آنکه فکر می‌کنم فیلم‌های اجتماعی‌ که الان اکران می‌شوند دو اشکال دارند؛ اول اینکه حرف فیلم خیلی به درستی روایت نشده که شاید بخاطر ضعف خود نویسنده‌ها باشد و دیگر آنکه بخاطر آنچه در سیستم نظارتی وجود داشته، به نظر می‌رسد نوعی خودسانسوری به وجود آمده است؛ در نتیجه فیلم‌ها دارای موضوع‌های اجتماعی هستند اما در بیان مفاهیم الکن مانده‌اند؛ در حالی که اگر اعتمادسازی شود فیلم‌های اجتماعی خوب ساخته خواهد شد.

وی افزود: علی‌رغم استقبال خوبی که مخاطب از فیلم‌های کمدی در این چند ماه داشته، به نظرم فیلم‌های اجتماعی هم می‌توانند به فروش خوبی برسند. به عنوان مثال اگر اجازه داده می‌شد «برادران لیلا» اکران شود، حتی با وجود قصه بسیار تلخی که داشت، حداقل سه، چهار میلیون نفر آن را در سینماها تماشا می‌کردند گرچه آمارها نشان می‌دهد با وجود قاچاق فیلم، تعداد زیادی از مردم آن را دیدند. بجز این مورد، فکر می‌کنم در همین شرایطی که استقبال از کمدی زیاد است، جنس فیلم‌هایی که اصغر فرهادی می‌سازد هم با وجود تلخی‌هایش مردم را به سینما می‌کشاند.

او درباره ارزیابی خود از اکران فیلم‌های کمدی روی پرده نیز گفت: به نظرم فیلم‌ها یک ظاهر دارند و یک باطن و ممکن است به لحاظ ظاهر ایرادهایی به آن گرفته شود عده‌ای در جامعه بگویند فلان فیلم بدآموزی دارد، در حالی که باید به باطن آن توجه کرد. یادم می‌آید فیلم «دایره زنگی» را که ساختیم، با وجود ظاهر طنزش حرف‌هایی را در خود داشت که برخی جور دیگر آن را برداشت کردند. این فیلم کاراکتری به نام «سرهنگ» داشت که اسم اعلاحضرت را می‌آورد و همین مسئله عده‌ای را برافروخته کرد و سبب توقف در اکران فیلم شدند و کلا فضا را غبارآلود کردند.

در صورتی که توضیح داده شد این فقط ظاهر قضیه است و اصل ماجرا چیز دیگری است. به هر حال ذات یک اثر فرهنگی همین است که همه مثل هم فکر نمی‌کنند و تنوع برداشت وجود دارد. درباره فیلم‌هایی که الان روی پرده هستند مثل فیلم «هتل» نیز ممکن است به لحاظ ظاهری، برخی فقط داستان مردی را ببینند که پنهان‌کاری‌هایی در زندگی‌اش دارد؛ چیزی که قطعا در جامعه هم وجود دارد و نمی‌توان منکر آن شد ولی آن عده طرح موضوع را هم بدآموزی می‌دانند در حالی که این‌ها بدآموزی نیست و اتفاقا از نگاه من کاملا آموزنده است چرا که باید به نتیجه‌ای که ضمیر ناخودآگاهِ مخاطب از فیلم می‌گیرد توجه کرد؛ این که نشان داده می‌شود هیچ بار کجی به مقصد نمی‌رسد و هرچه تلاش کنید یک سری اتفاق‌ها را مخفی کنید بالاخره افشا می‌شوند. اتفاقاً خوبی ماجرا همین است که چنین پیام‌هایی وقتی در قالب طنز بیان شود، تاثیر اجتماعی بیشتری هم دارد.

ساداتیان بیان کرد:‌ ما افرادی را در سطح جامعه داریم که تعدادشان زیاد نیست ولی حضورشان اثرگذار است. آن‌ها معمولا نگاهی منفی نسبت به فیلم‌ها دارند، همانطور که فیلم‌هایی مثل «چهارشنبه سوری»، «برف روی کاج‌ها» و حتی «جامه‌دران» گرفتار این نگاه‌های منفی شد. این افراد بدترین نگاه ممکن را در آثار سینمایی دارند و اصرار بر توقیف یا سانسور می‌کنند در صورتی که معتقدم باید با سعه صدر بیشتری فیلم‌ها را نگاه کنند و لایه‌های بیرونی ماجراها را نیز ببینند. من نمی‌گویم تمام فیلم‌های امروز سینما بسیار خوبند اما معتقدم برخی فیلم‌های کمدی روی پرده لایه‌هایی درونی‌ دارند که به ضمیر ناخودآگاه تماشاگر تلنگر می‌زنند.

این سینمادار ادامه داد: در بازدیدهایی که از بعضی سینماهای خودم پس از اکران فیلم‌های کمدی داشتم، کاملا مشخص است که چند فیلم مخاطب زیادی جذب کرده‌اند و مثلاً در بین مخاطبان فیلم‌های «فسیل» و «هتل» کمتر تماشاگری را دیدم که بعد از بیرون آمدن از سالن غر بزند.

این هم طبیعی است چون قرار نیست همه از هر فیلمی خوششان بیاید ولی در بررسی شرایط یک فیلم باید ببینیم آیا معدل تماشاگرانش نسبت به آن نظر مثبت دارند یا خیر، در واقع جمعیت معدل باید در اولویت باشد نه یک عده محدود که ممکن است از فیلم خوششان نیاید یا نسبت به آن نقد داشته باشند. درباره این دو فیلمی که این چنین مورد اقبال قرار گرفته‌اند، مطمئن باشید که مردم به زور برای تماشای آن‌ها به سینما نرفته‌اند. کسانی را که برای دومین یا سومین بار به تماشای این دو فیلم رفته‌اند، نمی‌توان به زور به سینما برد، پس حتماً با رغبت بوده چون فیلم‌ها هم سر و شکل خوبی داشتند و هم حاوی پیام‌هایی بودند. ضمن اینکه حرف‌های رکیک و شوخی‌های زننده برای خنداندن مخاطب نیز در این فیلم‌ها ندیدیم.

ساداتیان در پایان با اشاره به رونق سینماها پس از رکود دوران کرونا و شرایط اجتماعی سال قبل و درباره اینکه آیا چرخ سینما را همچنان فیلم‌های کمدی باید بگرداند؟ بیان کرد:‌ اعتقادی بر حذف فیلم‌های کمدی ندارم ولی به نظرم فیلم‌های اجتماعی را که در ادوار گذشته روی پرده سینماها داشتیم، باید بتوانیم باز هم اکران کنیم. باید فیلم‌هایی داشته باشیم که رفتارهای اجتماعی و عملکردهای حاکمیتی در آن‌ها نقد شوند. هیچ اشکالی ندارد اگر چنین نقدهایی را ببینیم و این درست نیست که فکر کنیم طرح نقد باعث تضعیف حاکمیت می‌شود چون اتفاقا تلنگری برای اصلاح خواهد بود و اگر تنوع ژانر در سینما جدی شود، همزمان فیلم اجتماعی و کمدی خوبی خواهیم داشت.

۲۲۰

برای دسترسی سریع به تازه‌ترین اخبار و تحلیل‌ رویدادهای ایران و جهان اپلیکیشن خبرآنلاین را نصب کنید. کد خبر 1839636

منبع: خبرآنلاین

کلیدواژه: بازیگران سینما و تلویزیون ایران کارگردانان سینمای ایران فیلم های اجتماعی فیلم های کمدی فیلم هایی روی پرده فیلم ها

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.khabaronline.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «خبرآنلاین» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۹۱۳۹۶۴۲ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

اجاره آپارتمان ۳۰ تا ۵۰ متر در تهران؛ رستاخیز یکخوابه‌ها

فرارو- اجاره آپارتمان ۳۰ تا ۵۰ در تهران سهم قابل توجهی در معاملات بازار رهن و اجاره پایتخت پیدا کرده است.

به گزارش فرارو؛ علاوه بر رشد جست‌وجو‌های اینترنتی مستاجران درباره زیر و بم ماجرا، آمار‌های رسمی از جهش ۳۵ درصدی تعداد معاملات مربوط به خریدوفروش آپارتمان ۳۰ تا ۵۰ متر در تهران ظرف هفت سال اخیر حکایت دارد. قاعدتا در نبود داده‌های مربوط به بازار رهن و اجاره، باید همین شرایط را پیرامون اجاره آپارتمان ۳۰ تا ۵۰ متر یا همان واحد‌های نقلی و یکخوابه در تهران متصور باشیم.

اجاره آپارتمان ۳۰ تا ۵۰ متر در مرکز تهران برای مستاجری که با بود‌جه‌ای در حد ۲۰۰ میلیون به عنوان پول پیش وارد بازار می‌شود، می‌تواند تا ماهی ۱۵، ۱۶ میلیون بابت کرایه‌خانه ماهانه هزینه‌تراشی کند اما در شمال و جنوب شهر عدد و رقم‌های درخواستی صاحبخانه‌ها فاصله زیادی با مرکز شهر پیدا کرده است.

اجاره آپارتمان ۳۰ تا ۵۰ متر در مرکز تهران

اجاره آپارتمان آپارتمان ۳۰ تا ۵۰ متر در مرکز تهران خرج کمتری نسبت به مناطق یک، دو و سه دارد. جایی که شامل مناطقی مثل شش، هفت، ۱۱ و ۱۲ یعنی محله‌های معروفی مثل انقلاب، فردوسی، امیریه، منیریه، بهارستان، یوسف‌آباد، جمالزاده، سیدخندان و ... می‌شود. در این قسمت شهر متوسط قیمت هر متر مسکونی چیزی بین متری ۵۱ تا ۱۱۲ میلیون اعلام شده است. در کل تهران این عدد حدود متری ۸۱ میلیون تخمین زده می‌شود و وقتی سراغ محله‌های گرانقیمت می‌رویم با متوسط قیمت متری ۱۵۰ میلیون روبرو می‌شویم.

اجاره آپارتمان ۳۰ تا ۵۰ متر در مرکز تهران با این اوصاف باید چیزی نزدیک متوسط نرخ بازار هزینه داشته باشد و با فرض داشتن پولی در حد و اندازه ۲۰۰ میلیون به عنوان پول پیش، باید آماده پرداخت اجاره‌ای تا ۱۵، ۱۶ میلیون را داشته باشید.

سهم آپارتمان‌های ۳۰ تا ۵۰ متر در معاملات بازار مسکن پایتخت ظرف هفت سال گذشته ۳۵ درصد بیشتر شده است

اجاره آپارتمان ۴۰ متری و یکخوابه در یوسف‌آباد که حدود ۳۰ سال از عمربنا ساختمانش می‌گذرد، علاوه بر پول پیش ۲۰۰ میلیونی، شامل اجاره ماهانه ۱۶.۵ میلیونی می‌شود. کمی آنطرف‌تر در خیابان جمال‌زاده، مالک آپارتمان ۵۰ متری و یکخوابه برای واحدی که از پارکینگ محروم است و هفت سال پیش ساخته شده، ۲۰۰ میلیون پول پیش و ماهی ۱۴ میلیون اجاره طلب کرده است. مالک دیگری هم در میدان فردوسی به‌خاطر آپارتمان ۴۴ متری که ۲۰ سال از عمرش می‌گذرد، ۲۵۰ میلیون پول پیش و ماهی ۱۰ میلیون می‌خواهد. آن هم برای خانه‌ای که باوجود قرار گرفت در طبقه سوم، آسانسور ندارد و در ساختمان خبری از پارکینگ هم نیست.

بیشتر بدانید| متوسط قیمت مسکن در شرق و غرب تهران تفاوت چشمگیری با مناطق مرکزی ندارد. به همین خاطر شرایط اجاره آپارتمان ۳۰ تا ۵۰ متر و هزینه‌هایی که به مستاجران تحمیل می‌شود، در محله‌های شرقی و غربی پایتخت تقریبا مشابه مرکز شهر است

تفاوت اجاره آپارتمان در شمال و جنوب تهران

اجاره آپارتمان ۳۰ تا ۵۰ متر در شمال و جنوب تهران با فرض شرایط مساوی، می‌تواند تفاوت ۱۰ برابری در پرداخت اجاره‌خانه داشته باشد. واحد ۴۰ متری قدیمی‌سازی را در مناطق یک و ۱۸ یعنی به‌ترتیب گران‌ترین و ارزان‌ترین مناطق تهران درنظر بگیرید. اجاره هر دو واحد در قدم اول به پول پیش ۲۰۰ میلیونی احتیاج دارد.

مالک آپارتمان ۴۰ متری در نیاوران برای خانه‌ای که پارکینگ و انباری ندارد و مستاجر تا طبقه دوم باید از راه‌پله استفاده کند، علاوه بر پول پیش ۲۰۰ میلیونی، انتظار دریافت ماهی ۳۰ میلیون اجاره دارد. دقیقا مشابه چنین خانه‌ای در محله یافت‌آباد وجود دارد که رقم درخواستی صاحبخانه‌ها تا ماهی دو، سه میلیون تقلیل پیدا می‌کند. مثل واحدی ۴۳ متری که با همین شرایط مشابه در یافت‌آباد آگهی شده و مالک رقم اجاره ماهانه را ماهی سه میلیون تعیین کرده است. البته شرایط و ارقام پیشنهادی صاحبخانه‌ها از یک فرمول واحد محاسبه نمی‌شود و در همان منطقه یک تهران می‌توانیم با بودجه کمتری سراغ اجاره آپارتمان ۳۰ تا ۵۰ متر برویم.

رهن کامل آپارتمان ۳۰ تا ۵۰ متر

رهن کامل آپارتمان ۳۰ تا ۵۰ متر در تهران در کمترین حالت ممکن، حول‌وحوش ۲۰۰ تا ۲۵۰ میلیون پول احتیاج دارد. برای پیدا کردن این مدل فایل‌ها قبل از هر چیزی باید سراغ اقتصادی‌ترین نقاط بازار مسکن تهران باشیم.

اجاره آپارتمان ۴۵ متری و یکخوابه در محدوده شادآباد تهران درحالی ۲۵۰ میلیون تعیین شده که اولا ۱۶ سال از زمان ساخت آپارتمان می‌گذرد و نکته دوم نبود آسانسور و پارکینگ در فهرست امکانات واحد است. همان حوالی گزینه‌های مشابه دیگری با تعیین رقمی در حد ۲۵۰، ۲۶۰ و ۳۰۰ میلیون برای رهن کامل آپارتمان ۳۰ تا ۵۰ متر وجود دارد و در طرف مقابل گران‌ترین گزینه‌ها را در محله‌هایی از جنس فرمانیه، نیاوران و ... پیدا می‌کنیم. مثل واحدی ۵۰ متری و بازسازی‌شده در محمودیه که رهن کامل آن ۹۱۰ میلیون تعیین شده است.

اجاره آپارتمان ۳۰ تا ۵۰ متر در تهران با ۲۰۰ میلیون پول پیش

موقعیت	متراژ	امکانات	اجاره
نیاوران	40 متر	-	30 میلیون
فرمانیه	43 متر	انباری	13 میلیون تومان
محمودیه	50 متر	پارکینگ، انباری	910 میلیون (رهن کامل)
کاشانک	46 متر	-	12 میلیون
یوسف‌آباد	40 متر	-	16.5 میلیون تومان
خیابان جمالزاده	50 متر	آسانسور و انباری	14 میلیون تومان
یافت‌آباد	40 متر	-	سه میلیون تومان
شهرک مسلمین	48 متر	-	دو میلیون و 500 هزار تومان
شادآباد	45 متر	16 سال	250 میلیون (رهن کامل)